Nowy Testament

Łukasza 24:8-24 Słowo Życia (PSZ)

8. Wtedy przypomniały sobie te słowa.

9. Wróciły do Jerozolimy i opowiedziały o wszystkim jedenastu apostołom i pozostałym uczniom.

10. A były to: Maria z Magdali, Joanna, Maria (matka Jakuba) oraz kilka innych kobiet.

11. Słuchający sądzili jednak, że to jakaś zmyślona historia, i nie uwierzyli im.

12. Mimo to, Piotr pobiegł jednak do grobowca. Zajrzał do środka i zobaczył same płótna. Wrócił więc do domu, zdziwiony tym, co zaszło.

13. Jeszcze tego samego dnia dwaj uczniowie Jezusa szli do wioski Emaus, odległej o jedenaście kilometrów od Jerozolimy,

14. i rozmawiali o ostatnich wydarzeniach.

15. Gdy tak żywo dyskutowali, sam Jezus podszedł i przyłączył się do nich.

16. Oni jednak nie rozpoznali Go.

17. – O czym rozmawiacie? – zapytał.Wtedy ze smutku przystanęli

18. i jeden z nich, Kleofas, powiedział:– Jesteś chyba jedyną osobą w całej Jerozolimie, która nie słyszała o wydarzeniach z ostatnich kilku dni.

19. – A o czym nie wiem? – zapytał Jezus.– O tym, co się stało z Jezusem z Nazaretu – odrzekli. – Był On prorokiem, potężnym w czynie i słowie, cieszącym się uznaniem Boga i ludzi.

20. Nasi najwyżsi kapłani i przywódcy religijni wydali Go jednak Rzymianom, którzy skazali Go na śmierć i ukrzyżowali.

21. A my mieliśmy nadzieję, że to właśnie On jest Mesjaszem, mającym wyzwolić Izrael. Dziś mija już trzeci dzień od tych wydarzeń.

22. Na dodatek kilka kobiet wprawiło nas w osłupienie. Powiedziały, że były o świcie przy grobowcu,

23. ale nie znalazły Jego ciała. Ponadto widziały tam aniołów twierdzących, że Jezus żyje.

24. Niektórzy z nas pobiegli tam zaraz i zastali wszystko tak, jak powiedziały kobiety: ciała rzeczywiście nie było.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 24