Nowy Testament

Łukasza 24:15-31 Słowo Życia (PSZ)

15. Gdy tak żywo dyskutowali, sam Jezus podszedł i przyłączył się do nich.

16. Oni jednak nie rozpoznali Go.

17. – O czym rozmawiacie? – zapytał.Wtedy ze smutku przystanęli

18. i jeden z nich, Kleofas, powiedział:– Jesteś chyba jedyną osobą w całej Jerozolimie, która nie słyszała o wydarzeniach z ostatnich kilku dni.

19. – A o czym nie wiem? – zapytał Jezus.– O tym, co się stało z Jezusem z Nazaretu – odrzekli. – Był On prorokiem, potężnym w czynie i słowie, cieszącym się uznaniem Boga i ludzi.

20. Nasi najwyżsi kapłani i przywódcy religijni wydali Go jednak Rzymianom, którzy skazali Go na śmierć i ukrzyżowali.

21. A my mieliśmy nadzieję, że to właśnie On jest Mesjaszem, mającym wyzwolić Izrael. Dziś mija już trzeci dzień od tych wydarzeń.

22. Na dodatek kilka kobiet wprawiło nas w osłupienie. Powiedziały, że były o świcie przy grobowcu,

23. ale nie znalazły Jego ciała. Ponadto widziały tam aniołów twierdzących, że Jezus żyje.

24. Niektórzy z nas pobiegli tam zaraz i zastali wszystko tak, jak powiedziały kobiety: ciała rzeczywiście nie było.

25. Wtedy Jezus rzekł im:– Jacy jesteście niemądrzy! Tak trudno uwierzyć wam w to, co prorocy powiedzieli w Piśmie!

26. Przecież Mesjasz miał to wszystko wycierpieć, zanim zostanie otoczony chwałą!

27. I zaczynając od pism Mojżesza i proroków, wyjaśniał im wszystkie fragmenty Pisma, które mówiły o Nim jako Mesjaszu.

28. Gdy doszli do Emaus, Jezus dał do zrozumienia, że idzie dalej.

29. Oni jednak nalegali:– Zostań z nami na noc. Jest już późno i robi się ciemno.Wszedł więc z nimi do domu.

30. A gdy zasiedli do kolacji, wziął chleb, podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki i podał im.

31. Wtedy przejrzeli na oczy i rozpoznali Go, ale On zniknął.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 24