Nowy Testament

Łukasza 22:13-26 Słowo Życia (PSZ)

13. Poszli więc i zastali wszystko tak, jak powiedział Jezus. I zajęli się przygotowaniem kolacji.

14. Gdy nadszedł czas, Jezus zajął miejsce przy stole. Przyszli również apostołowie.

15. Wtedy rzekł:– Tak bardzo pragnąłem spożyć z wami tę kolację paschalną, zanim będę cierpiał.

16. Wiedzcie, że nie będę jej już spożywał aż do czasu, gdy odbędzie się w królestwie Bożym.

17. Następnie wziął kielich z winem, podziękował za nie Bogu i rzekł:– Podajcie sobie ten kielich i pijcie.

18. Nie będę bowiem więcej pił tego wina, aż do czasu, gdy nadejdzie królestwo Boże.

19. Potem wziął do rąk chleb, podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki, i podał uczniom mówiąc:– To jest moje ciało, które oddaję za was. Spożywajcie go, pamiętając o Mnie.

20. Po posiłku podał im następny kielich z winem i rzekł:– Ten kielich jest nowym przymierzem. Przypieczętuję je przelewając własną krew, abyście otrzymali przebaczenie grzechów.

21. Ten, który Mnie zdradzi – dodał Jezus – siedzi teraz razem ze Mną przy stole.

22. Ja, Syn Człowieczy, muszę umrzeć, zgodnie z Bożym planem. Marny jednak los tego, kto Mnie wyda.

23. Wtedy uczniowie starali się odgadnąć, który z nich miałby to zrobić.

24. W trakcie posiłku zaczęli się również sprzeczać ze sobą o to, kto z nich jest najważniejszy.

25. Lecz Jezus powiedział im:– Wielcy tego świata nadużywają swojej władzy nad ludźmi, a rządzący chcą aby ich uznawano za „dobroczyńców ludu”.

26. Lecz wśród was powinno być inaczej. Najważniejszy niech postępuje jak najmniej ważny, a przywódca niech służy innym.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 22