Nowy Testament

Łukasza 22:1-12 Słowo Życia (PSZ)

1. Zbliżała się Pascha – doroczne święto Żydów, w czasie którego jedzą oni chleb pieczony z niekwaszonego ciasta.

2. Najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni nadal szukali okazji, aby zabić Jezusa. Chcieli to jednak zrobić potajemnie, obawiali się bowiem reakcji tłumów.

3. Właśnie wtedy szatan zwiódł Judasza z Kariotu, jednego z Dwunastu.

4. Udał się on do najwyższych kapłanów i dowódców straży świątynnej, aby omówić najdogodniejszy sposób wydania im Jezusa.

5. Ucieszeni tą propozycją, kapłani obiecali mu nagrodę.

6. Judasz zgodził się na taki układ i czekał już tylko na sprzyjającą okazję, aby wydać Jezusa w chwili, gdy nie będzie wokół Niego tłumu ludzi.

7. Gdy nadszedł pierwszy dzień Paschy, w którym zgodnie ze zwyczajem zabijano i spożywano baranka,

8. Jezus wysłał Piotra i Jana mówiąc:– Idźcie przygotować dla nas kolację paschalną.

9. – Gdzie to mamy zrobić? – zapytali.

10. – Gdy tylko wejdziecie do miasta – odrzekł Jezus – spotkacie mężczyznę z dzbanem wody. Pójdźcie za nim do domu, do którego się uda,

11. i powiedzcie właścicielowi: „Nasz Nauczyciel prosi, abyśmy obejrzeli pokój przygotowany dla nas na świąteczną kolację”.

12. Wtedy zaprowadzi was na górę, do dużego, wysprzątanego pomieszczenia. Tam przygotujcie posiłek.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 22