Nowy Testament

Łukasza 20:29-44 Słowo Życia (PSZ)

29. Otóż żyło kiedyś siedmiu braci. Najstarszy z nich ożenił się, ale wkrótce zmarł, nie pozostawiając dzieci.

30. Wówczas z wdową ożenił się drugi,

31. potem trzeci brat, potem następny i kolejny – aż do siódmego – lecz wszyscy zmarli bezdzietnie.

32. W końcu umarła także ta kobieta.

33. Jeśli rzeczywiście umarli zmartwychwstaną, to czyją będzie wtedy żoną, skoro wszyscy bracia się z nią ożenili?

34. – Ludzie żenią się i wychodzą za mąż tylko tu, na ziemi. – odpowiedział Jezus.

35. – Natomiast ci, którzy okażą się godnymi nieba i zmartwychwstania, nie będą zawierać małżeństw.

36. Pod tym względem będą podobni do aniołów: nie umrą po raz drugi i będą synami Boga, zmartwychwstałymi do nowego życia.

37. A to, że umarli zmartwychwstają, udowodnił już Mojżesz. Opisując swoje spotkanie z Bogiem przy płonącym krzaku, nazywa Go „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”.

38. Bóg nie jest przecież Bogiem tych, którzy już nie istnieją!Dla Niego wszyscy żyją.

39. – Nauczycielu! Dobrze odpowiedziałeś! – przyznali stojący tam przywódcy religijni.

40. I już nikt nie miał odwagi zadawać Mu więcej pytań.

41. Wtedy Jezus zapytał ich:– Dlaczego niektórzy twierdzą, że Mesjasz ma pochodzić z rodu króla Dawida?

42. Przecież sam Dawid napisał o Nim w Księdze Psalmów:„Bóg rzekł do mojego Pana:Zasiądź po mojej prawej stronie,

43. dopóki nie rzucę Ci pod nogi Twoich nieprzyjaciół”.

44. Skoro Dawid nazwał Go Panem, to jak Mesjasz może być jego potomkiem?

Czytaj pełny rozdział Łukasza 20