Nowy Testament

Łukasza 2:16-26 Słowo Życia (PSZ)

16. Pobiegli do miasteczka i odnaleźli Marię z Józefem. Zobaczyli też leżące w żłobie Niemowlę.

17. A wszystkim napotkanym ludziom opowiadali o tym, co przeżyli i co anioł mówił o Dziecku.

18. Słuchający ich nie mogli wyjść z podziwu,

19. a Maria zachowywała to wszystko w swoim sercu i wiele o tym rozmyślała.

20. Pasterze zaś powrócili do swoich stad, wielbiąc Boga za to, że usłyszeli i zobaczyli dokładnie to, co im zapowiedział anioł.

21. Po ośmiu dniach, podczas ceremonii obrzezania, nadano Dziecku imię Jezus, zgodnie z tym, co nakazał anioł, zanim jeszcze się poczęło.

22. Gdy zakończył się okres poporodowego oczyszczenia, ustalony w Prawie Mojżesza, rodzice zanieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go poświęcić Panu.

23. W Prawie napisano bowiem: „Każdego pierwszego syna poświęcicie Panu”.

24. Złożyli też ofiarę oczyszczenia, którą według Prawa mogła być para synogarlic lub dwa młode gołębie.

25. A mieszkał wtedy w Jerozolimie niejaki Symeon. Był to człowiek prawy, bardzo pobożny i posłuszny Duchowi Świętemu. Nieustannie oczekiwał nadejścia upragnionego przez Żydów Mesjasza.

26. Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki Go nie ujrzy.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 2