14. – Chwała Bogu w niebie,a na ziemi pokój tym, których On kocha!
15. Gdy aniołowie powrócili do nieba, pasterze powiedzieli:– Chodźmy do Betlejem i zobaczmy ten cud, o którym usłyszeliśmy.
16. Pobiegli do miasteczka i odnaleźli Marię z Józefem. Zobaczyli też leżące w żłobie Niemowlę.
17. A wszystkim napotkanym ludziom opowiadali o tym, co przeżyli i co anioł mówił o Dziecku.
18. Słuchający ich nie mogli wyjść z podziwu,
19. a Maria zachowywała to wszystko w swoim sercu i wiele o tym rozmyślała.
20. Pasterze zaś powrócili do swoich stad, wielbiąc Boga za to, że usłyszeli i zobaczyli dokładnie to, co im zapowiedział anioł.
21. Po ośmiu dniach, podczas ceremonii obrzezania, nadano Dziecku imię Jezus, zgodnie z tym, co nakazał anioł, zanim jeszcze się poczęło.
22. Gdy zakończył się okres poporodowego oczyszczenia, ustalony w Prawie Mojżesza, rodzice zanieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go poświęcić Panu.
23. W Prawie napisano bowiem: „Każdego pierwszego syna poświęcicie Panu”.
24. Złożyli też ofiarę oczyszczenia, którą według Prawa mogła być para synogarlic lub dwa młode gołębie.
25. A mieszkał wtedy w Jerozolimie niejaki Symeon. Był to człowiek prawy, bardzo pobożny i posłuszny Duchowi Świętemu. Nieustannie oczekiwał nadejścia upragnionego przez Żydów Mesjasza.