Nowy Testament

Łukasza 2:1-15 Słowo Życia (PSZ)

1. Tymczasem August, rzymski cezar, wydał dekret o powszechnym spisie ludności w swoim państwie.

2. Był to pierwszy taki spis od chwili, gdy Kwiryniusz został gubernatorem Syrii.

3. Wszyscy udawali się więc do swoich rodzinnych miejscowości, aby dać się tam zapisać.

4. Józef musiał wyruszyć z Nazaretu w Galilei do Betlejem w Judei, rodzinnego miasta króla Dawida. Pochodził bowiem z jego rodu.

5. Wybrał się więc w drogę wraz z Marią, swoją narzeczoną, która była już w zaawansowanej ciąży.

6. Gdy tam dotarli, nadszedł czas porodu

7. i Maria urodziła swojego pierwszego Syna. Owinęła Go w pieluszki i położyła w stajennym żłobie, gdyż nie było już dla nich miejsca w tamtejszym zajeździe.

8. Tej właśnie nocy, na pobliskich łąkach pasterze pilnowali owiec.

9. Nagle stanął pośród nich anioł, a wokół zajaśniała chwała Pana. Bardzo się przestraszyli,

10. lecz anioł rzekł:– Nie bójcie się! Przynoszę wam radosną nowinę, która dotyczy wszystkich ludzi.

11. Dzisiaj w Betlejem narodził się Zbawiciel, długo oczekiwany Mesjasz i Pan!

12. Oto jak Go rozpoznacie: Ujrzycie Niemowlę owinięte w pieluszki, leżące w żłobie.

13. W tym momencie pojawiło się całe mnóstwo aniołów, którzy wielbili Boga:

14. – Chwała Bogu w niebie,a na ziemi pokój tym, których On kocha!

15. Gdy aniołowie powrócili do nieba, pasterze powiedzieli:– Chodźmy do Betlejem i zobaczmy ten cud, o którym usłyszeliśmy.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 2