29. Gdy zbliżyli się do Betfage i Betanii, wiosek leżących na Górze Oliwnej, wysłał przed sobą dwóch uczniów,
30. mówiąc:– Idźcie do najbliższej wsi. Zaraz przy wejściu do niej znajdziecie uwiązanego osiołka, na którym jeszcze nikt nie jechał. Odwiążcie go i przyprowadźcie tutaj.
31. A gdyby ktoś was pytał, po co go bierzecie, powiedzcie po prostu: „Pan go potrzebuje”.
32. Poszli więc i zastali wszystko tak, jak im Jezus powiedział.
33. Gdy odwiązywali zwierzę, jego właściciele zapytali:– Dlaczego odwiązujecie naszego osła?
34. – Pan go potrzebuje – odpowiedzieli im uczniowie.
35. Gdy przyprowadzili osiołka, zarzucili na jego grzbiet płaszcze i pomogli Jezusowi go dosiąść.
36. Ludzie, na widok jadącego Jezusa, rozkładali na drodze swoje płaszcze.
37. A gdy zaczął już zjeżdżać z Góry Oliwnej, pojawił się cały tłum Jego uczniów. Z radością wykrzykiwali oni na cześć Boga i wielbili Go za wszystkie cuda Jezusa, które widzieli:
38. – Niech żyje Król,który przychodzi w imieniu Pana!Pokój w niebie,i chwała na wysokościach!
39. Lecz niektórzy faryzeusze, znajdujący się w tłumie, mówili:– Nauczycielu, ucisz swoich uczniów! Słyszysz, co oni wykrzykują?
40. – Zapewniam was, że jeśli oni zamilkną, kamienie zaczną wołać! – odparł Jezus.
41. Gdy byli tuż przed Jerozolimą, spojrzał na nią i pełen smutku powiedział: