18. Innym razem pewien wysoko postawiony człowiek zapytał Jezusa:– Dobry Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
19. – Dlaczego nazywasz Mnie dobrym? – zapytał Jezus. – Naprawdę dobry jest tylko Bóg.
20. Jeśli zaś chodzi o twoje pytanie, to znasz chyba przykazania: „Bądź wierny w małżeństwie, nie zabijaj, nie kradnij, nie składaj fałszywych zeznań, szanuj rodziców!”?
21. – Nauczycielu! Nigdy nie przekroczyłem żadnego z nich – odpowiedział.
22. – Zatem jedno pozostało ci do zrobienia – powiedział Jezus. – Sprzedaj swój majątek, a pieniądze rozdaj biednym. To zapewni ci skarb w niebie. Potem wróć i chodź ze Mną.
23. Na te słowa rozmówca spochmurniał; był bowiem bardzo bogaty.
24. Jezus odprowadził go wzrokiem i powiedział:– Oto jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego.
25. Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho od igły, niż bogatemu człowiekowi wejść do królestwa Bożego.
26. Ludzie, którzy słyszeli te słowa, zapytali:– Kto więc może być zbawiony?
27. – To przekracza ludzkie możliwości, ale dla Boga wszystko jest możliwe – odparł Jezus.
28. – My zostawiliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą – odezwał się Piotr.
29. – Zapewniam was – odpowiedział Jezus – że każdy, kto dla sprawy królestwa Bożego, opuścił dom, żonę, braci, rodziców lub dzieci,
30. otrzyma w zamian o wiele więcej już teraz, a w przyszłym świecie czeka go życie wieczne.
31. Potem wziął Dwunastu na bok i powiedział im:– Gdy znajdziemy się w Jerozolimie, spełnią się wszystkie przepowiednie proroków mówiące o tym, że Ja, Syn Człowieczy,
32. zostanę wydany w ręce Rzymian. Będą śmiać się ze Mnie, znieważać i pluć na Mnie;
33. ubiczują Mnie i w końcu zabiją. Lecz po trzech dniach powrócę do życia!
34. Oni jednak nie rozumieli tego i nie mogli odkryć sensu tych słów.