16. Rzucił się Mu do stóp i gorąco dziękował za uzdrowienie. A był to człowiek z pogardzanej przez wszystkich Samarii.
17. – Czy nie uzdrowiłem dziesięciu? – zapytał Jezus. – Gdzie jest pozostałych dziewięciu?
18. Dlaczego i oni nie wrócili, aby podziękować za to Bogu – tylko ten cudzoziemiec?
19. Potem zwrócił się do uzdrowionego:– Możesz odejść. Uwierzyłeś i dlatego odzyskałeś zdrowie.
20. Pewnego razu faryzeusze zapytali Jezusa, kiedy nastanie królestwo Boże.– Królestwo Boże nadejdzie niezauważalnie – odpowiedział.
21. – Nikt nie powie: „Tu jest!” albo: „Jest tam!”. Królestwo Boże jest bowiem wśród was.
22. Później, zwracając się do uczniów, powiedział:– Przyjdzie czas, że zapragniecie abym Ja, Syn Człowieczy, choć na chwilę znów był z wami, ale nie będzie Mnie.
23. Będą wam mówili: „Mesjasz jest tam!” albo: „Tu się pojawił!”, ale nie biegajcie i nie szukajcie Mnie.
24. Gdy powtórnie przyjdę, będzie to tak widoczne, jak błyskawica na niebie.
25. Najpierw jednak spotkają Mnie straszne cierpienia i zostanę odrzucony przez to pokolenie.
26. Czas mojego przybycia będzie podobny do czasów Noego.
27. Ludzie wtedy zwyczajnie jedli i pili, zawierali małżeństwa – aż do chwili, gdy Noe wszedł do arki. Wtedy przyszedł potop i wszyscy zginęli.
28. Czas ten będzie również podobny do czasów Lota, kiedy to ludzie jak zwykle jedli, pili, kupowali, sprzedawali, uprawiali ziemię, budowali
29. – aż do dnia, gdy Lot opuścił grzeszną Sodomę. Wtedy na miasto spadł z nieba ogień z siarką i wszystkich wytracił.
30. Tak samo będzie w czasie mojego objawienia.
31. Jeśli tego dnia będziecie na tarasie, nie wchodźcie do domu, aby zabrać swoje rzeczy. Jeśli będziecie na polu, również nie wracajcie do domu.
32. Przypomnijcie sobie, co spotkało żonę Lota.
33. Kto kocha swoje życie, utraci je. Lecz ten, kto poświęci życie dla Mnie, odnajdzie je.
34. Wiedzcie, że w noc mojego powrotu z dwóch osób śpiących w jednym łóżku jedna będzie zabrana, a druga pozostawiona.