Nowy Testament

Łukasza 12:14-25 Słowo Życia (PSZ)

14. – Przyjacielu! Kto dał Mi prawo rozstrzygania waszych spraw? – odrzekł Jezus.

15. – Potem, zwracając się do wszystkich, dodał:– Wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, bo prawdziwe życie nie zależy od rzeczy materialnych!

16. Następnie opowiedział im taką przypowieść:– Pewien bogaty człowiek zebrał jednego roku szczególnie obfite plony.

17. Zastanawiał się więc: „Co tu robić? Nie mam gdzie tego pomieścić”.

18. W końcu wpadł na pomysł: „Już wiem! Zburzę stare magazyny i zbuduję większe. W nich umieszczę tegoroczne zboże i wszystkie inne zbiory.

19. A gdy to zrobię, usiądę i powiem sobie: ‚No, przyjacielu, zgromadziłeś zapasy na wiele lat. Teraz możesz jeść, pić i używać życia’ ”.

20. Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze! Umrzesz jeszcze tej nocy. Komu więc to wszystko zostawisz?”.

21. Oto przykład głupiego człowieka, który gromadzi majątek na ziemi, a nie jest bogaty przed Bogiem.

22. Potem, zwracając się do uczniów, Jezus rzekł:– Nie martwcie się o swoje życie – o to, co będziecie jeść, ani o ciało – w co się ubierzecie.

23. Życie to nie tylko pokarm i ubranie.

24. Spójrzcie na ptaki: Nie sieją ziarna, nie magazynują zapasów, a Bóg żywi je! Przecież wy jesteście ważniejsi od ptaków!

25. Czy ktokolwiek, poprzez zamartwianie się, potrafi przedłużyć swoje życie choćby o jedną chwilę?

Czytaj pełny rozdział Łukasza 12