5. Następnie dodał:– Załóżmy, że o północy ktoś z was idzie pod dom przyjaciela i woła: „Pożycz mi trochę chleba!
6. Właśnie przyjechał do mnie gość, a nie mam czym go poczęstować”.
7. Przyjaciel zaś odpowiada z łóżka: „Nie żądaj ode mnie, żebym teraz wstawał. Drzwi są już zamknięte i wszyscy śpimy. Tym razem nie mogę ci pomóc”.
8. Zapewniam was, że gdyby nawet nie chciał mu pomóc ze względu na przyjaźń, to ze względu na jego uporczywe prośby w końcu wstanie i da mu tyle chleba, ile potrzebuje.
9. Podobnie jest z Bogiem. Proście więc, a dostaniecie; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzą wam!
10. Każdy bowiem, kto prosi – dostaje, kto szuka – znajduje, a temu, kto puka – otwierają.
11. Który z was, ojców, dałby swojemu dziecku węża, gdy ono prosi o rybę?
12. Albo skorpiona, gdy poprosi o jajko?
13. Skoro wy, źli ludzie, dajecie dzieciom to, co dobre, to tym bardziej wasz Ojciec w niebie da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.
14. Pewnego dnia Jezus uwolnił od złego ducha niemego człowieka, który natychmiast odzyskał mowę. Tłum zaś wpadł w podziw,
15. niektórzy jednak mówili:– Wypędza demony, bo Belzebub, władca demonów, mu w tym pomaga.
16. Inni zaś chcieli Go wypróbować i oczekiwali jakiegoś znaku z nieba, od Boga.
17. Jezus znał ich myśli i odpowiedział:– Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie, a jego domy runą.
18. Mówicie, że dzięki Belzebubowi uwalniam ludzi od złych duchów. Jeśli jednak szatan zwalcza siebie samego, to jak jego królestwo może przetrwać?
19. Skoro ja wypędzam demony mocą Belzebuba, to dzięki komu robią to wasi synowie? To oni was osądzą!
20. Lecz jeśli wypędzam demony mocą Boga, znaczy to, że przyszło do was królestwo Boże.
21. Gdy jakiś uzbrojony siłacz pilnuje swojej własności, jest o nią spokojny.
22. Jeśli jednak pokona go ktoś mocniejszy, będzie mógł całkowicie go rozbroić i rozdać innym zdobycz.