14. Pewnego dnia Jezus uwolnił od złego ducha niemego człowieka, który natychmiast odzyskał mowę. Tłum zaś wpadł w podziw,
15. niektórzy jednak mówili:– Wypędza demony, bo Belzebub, władca demonów, mu w tym pomaga.
16. Inni zaś chcieli Go wypróbować i oczekiwali jakiegoś znaku z nieba, od Boga.
17. Jezus znał ich myśli i odpowiedział:– Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie, a jego domy runą.
18. Mówicie, że dzięki Belzebubowi uwalniam ludzi od złych duchów. Jeśli jednak szatan zwalcza siebie samego, to jak jego królestwo może przetrwać?
19. Skoro ja wypędzam demony mocą Belzebuba, to dzięki komu robią to wasi synowie? To oni was osądzą!
20. Lecz jeśli wypędzam demony mocą Boga, znaczy to, że przyszło do was królestwo Boże.
21. Gdy jakiś uzbrojony siłacz pilnuje swojej własności, jest o nią spokojny.