Nowy Testament

Łukasza 1:63-80 Słowo Życia (PSZ)

63. On zaś gestem poprosił, aby mu podano tabliczkę, i ku zdziwieniu obecnych napisał: „Niech się nazywa Jan”.

64. W tej samej chwili odzyskał mowę i zaczął wielbić Boga.

65. Wszystkich zebranych ogarnął lęk i podziw, a wiadomość o tym zdarzeniu szybko rozeszła się po całej okolicy

66. i zastanawiano się:– Kim będzie to dziecko? Widać, że Bóg naprawdę nad nim czuwa.

67. Wielbiąc Boga, Zachariasz został napełniony Duchem Świętym i zaczął prorokować:

68. – Chwała Panu, Bogu Izraela!Przyszedł bowiem, aby uratować swój lud.

69-70. Tak, jak niegdyś obiecałprzez swoich świętych proroków,posłał potężnego Zbawicielaz rodu króla Dawida, swojego sługi.

71. On nas wybawi z rąk naszych wrogówi tych, którzy nas nienawidzą.

72. Bóg zmiłował się nad naszymi przodkami,pamiętając o swoim świętym przymierzu.

73. I dotrzymał przysięgi,którą złożył Abrahamowi, naszemu przodkowi,

74-75. że uwolni nas od wrogów i pozwoli,abyśmy bez lęku, w świętości i prawości,mogli służyć Mu aż do końca naszych dni.

76. A ty, synku, zostaniesz prorokiem Najwyższego.Pójdziesz przed Panem i przygotujesz Mu drogę.

77. I pokażesz ludziom Boże zbawienie,dokonujące się przez odpuszczenie grzechów,

78. dzięki łasce naszego Boga.Ona to zabłyśnie jak niebiańska światłość,

79. i oświeci pogrążonych w ciemności i mroku śmierci.Ona też wprowadzi nas na drogę pokoju!

80. Czas upływał, a chłopiec rozwijał się i wzmacniał duchowo. Gdy dorósł, zamieszkał samotnie na pustyni i przebywała tam aż do chwili rozpoczęcia swojej publicznej działalności w Izraelu.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 1