24. Wkrótce jego żona zaszła w ciążę i przez pięć następnych miesięcy żyła w odosobnieniu.
25. – Jakże dobry jest Pan! – cieszyła się. – Zdjął ze mnie hańbę bezdzietności.
26. Gdy Elżbieta była w szóstym miesiącu ciąży, Bóg posłał anioła Gabriela do galilejskiego miasteczka Nazaret,
27. do pewnej panny o imieniu Maria, która była narzeczoną Józefa, potomka króla Dawida.
28. Gabriel, stanąwszy przed nią, powiedział:– Witaj! Pan jest z tobą i obdarzył cię szczególną łaską!
29. Oszołomiona Maria zastanawiała się, co miałoby oznaczać takie powitanie.
30. – Nie bój się, Mario! – rzekł wtedy anioł. – Bóg zechciał ci okazać wyjątkową łaskę!
31. Wkrótce poczniesz i urodzisz syna, któremu dasz na imię Jezus.
32. Będzie On wielki i nazwą Go Synem Najwyższego. Bóg da Mu tron Jego przodka, króla Dawida.
33. Będzie wiecznie panował nad Izraelem, a Jego królestwo nie będzie miało końca!
34. – Ale jak to się stanie? – zapytała Maria. – Jestem jeszcze dziewicą!
35. – Zstąpi na ciebie Duch Święty i osłoni cię moc Boga. Dlatego dziecko, które urodzisz, będzie świętym Synem Boga.
36. Sześć miesięcy temu twoja krewna Elżbieta, uważana za bezpłodną, również zaszła w ciążę, mimo podeszłego wieku.