Nowy Testament

Łukasza 1:1-14 Słowo Życia (PSZ)

1. Dostojny Teofilu! Wielu już starało się uporządkować wydarzenia z życia Chrystusa,

2. zgodnie z tym, co przekazali naoczni świadkowie i pierwsi głosiciele słowa.

3. Ja również uznałem za słuszne przestudiować je, od pierwszego do ostatniego, i dokładnie opisać wszystko po kolei,

4. abyś był pewien tego, czego się nauczyłeś.

5. Zacznę od historii o pewnym kapłanie, Zachariaszu, który żył w Judei za panowania króla Heroda. Należał on do kapłańskiej grupy Abiasza. Z kapłańskiego rodu Aarona pochodziła również jego żona, Elżbieta.

6. Byli to ludzie prawi w oczach Boga, żyjący w zgodzie zarówno z duchem, jak i z literą całego Bożego Prawa.

7. Oboje dożyli sędziwego wieku, ale nie mieli dzieci, gdyż Elżbieta była bezpłodna.

8. Pewnego dnia, grupa Zachariasza pełniła służbę w świątyni, jemu zaś w drodze losowania

9. przypadł zaszczyt wejścia do miejsca świętego i złożenia Panu ofiary z kadzidła.

10. W tym czasie na dziedzińcu znajdowało się wielu modlących się ludzi.

11. Będąc w świątyni, Zachariasz ujrzał nagle anioła Bożego stojącego po prawej stronie ołtarza kadzenia.

12. Ogarnęły go zdumienie i strach.

13. Lecz anioł powiedział:– Nie bój się, Zachariaszu! Przyszedłem ci oznajmić, że Bóg wysłuchał twojej modlitwy: Elżbieta, twoja żona, urodzi syna. Daj mu na imię Jan.

14. Stanie się on przyczyną radości nie tylko dla was, ale także dla wielu innych ludzi.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 1