Nowy Testament

Judy 1:7-20 Słowo Życia (PSZ)

7. Przypomnijcie sobie również, co się stało z Sodomą i Gomorą oraz okolicznymi miastami. Życie mieszkańców tych miast było rozwiązłe, a ich pragnienia – sprzeczne z naturą. Dlatego kara, którą ponieśli, stała się przykładem kary wiecznego ognia.

8. Ludzie, którzy wkradli się między was, są do nich podobni. Kierują się bowiem swoimi urojeniami i hańbią własne ciała. Odrzucają władzę Pana i obrażają niebiańskie istoty,

9. podczas gdy nawet archanioł Michał, spierając się z diabłem o ciało Mojżesza, nie ośmielił się go oskarżyć. Powiedział tylko: „Niech Pan cię potępi!”.

10. Ci zaś, którzy pojawili się wśród was, przeklinają to, o czym nie mają zielonego pojęcia. Skończą jednak jak nierozumne zwierzęta, które kierują się tylko zmysłami.

11. Marny ich los! Poszli bowiem w ślady Kaina, który był mordercą, oraz Baalama, który dla pieniędzy był gotów popełnić zło, a także Korego, który zbuntował się przeciwko Bogu i został za to zgładzony. Ich spotka taki sam los!

12. Ludzie ci chętnie zasiadają z wami przy wspólnym stole. Myślą jednak tylko o tym, żeby się najeść, i wciąż sprawiają wam kłopoty. Są jak chmury gnane wiatrem, ale nie dające potrzebnego deszczu, i jak wyrwane z korzeniami, uschnięte drzewa, na których brak owoców.

13. Ich złe uczynki są jak spienione morskie fale, oni sami zaś – jak zabłąkane gwiazdy, których przeznaczeniem jest wieczna ciemność.

14. Henoch, który żył siedem pokoleń po Adamie, prorokował o nich, mówiąc:„Pan nadchodzi z tysiącami swoich świętych,

15. aby osądzić wszystkich ludzi.On ukarze bezbożnych za złe czyny,których się dopuścili,oraz za zuchwałe słowa,którymi obrazili Boga”.

16. Ludzie ci wiecznie narzekają na swój los i kierują się tylko swoimi własnymi pragnieniami. Używają wyszukanych słów i dobrze mówią o tych, od których spodziewają się coś dostać.

17. Wy jednak, kochani, pamiętajcie słowa apostołów naszego Pana, Jezusa Chrystusa,

18. którzy mówili:„W czasach ostatecznych pojawią się ludziewyśmiewający Boże obietnicei kierujący się tylko swoimi bezbożnymi pragnieniami”.

19. Oni to doprowadzają do podziałów, nie mają bowiem Ducha Świętego i myślą tylko o zaspokajaniu swoich pragnień.

20. Ale wy, kochani, budujcie z samych siebie budowlę, opartą na fundamencie świętej wiary. Macie w sobie Ducha Świętego, więc módlcie się!

Czytaj pełny rozdział Judy 1