30. – To naprawdę dziwne – rzekł uzdrowiony – że nie wiecie, kim jest człowiek, który przywrócił mi wzrok.
31. Wiadomo przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników – ale wysłuchuje tych, którzy są pobożni i wypełniają Jego wolę.
32. Od wieków nie słyszano, żeby ktoś uzdrowił niewidomego od urodzenia.
33. Gdyby więc ten człowiek nie był posłany przez Boga, nic by nie mógł zrobić!
34. – Ty grzeszniku! Od urodzenia tkwisz w grzechu, a chcesz nas pouczać?! – zawołali faryzeusze i wyrzucili go.
35. Jezus dowiedział się, że tak potraktowano uzdrowionego, więc odszukał go i zapytał:– Czy wierzysz Synowi Człowieczemu?
36. – A kto to jest, Panie? Chcę Mu uwierzyć.
37. – Masz Go przed oczami – rzekł Jezus. – Właśnie z tobą rozmawia.
38. – Tak, Panie! Wierzę – odrzekł i pokłonił się Jezusowi.