2. Pobiegła więc do Szymona Piotra i do ucznia, który był najbliższym przyjacielem Jezusa, ze słowami:– Ktoś zabrał z grobu Pana i nie wiem, gdzie Go położono!
3. Piotr wraz z tym uczniem szybko wybrali się do grobu.
4. Biegli razem, ale tamten wyprzedził Piotra i pierwszy dobiegł na miejsce.
5. Zajrzał i zobaczył leżące płótna, ale nie wszedł do środka.
6. Po chwili nadbiegł Szymon Piotr. Wszedł do grobowca i zaczął oglądać płótna
7. oraz chustę okrywającą głowę Jezusa, która leżała zwinięta nie z płótnami, ale osobno.
8. Potem również uczeń, który pierwszy dobiegł na miejsce, wszedł do środka. Zobaczył pusty grób i uwierzył.
9. Do tej pory nie rozumieli bowiem słów Pisma, mówiących, że Jezus ma zmartwychwstać.
10. Po tym wszystkim uczniowie wrócili do domu.
11. Maria z Magdali stała natomiast przed wejściem do grobu i płakała. Po chwili, gdy zajrzała do środka,
12. zobaczyła dwóch aniołów w białych szatach. Jeden siedział w miejscu, w którym leżała głowa Jezusa, drugi – w miejscu, w którym były Jego stopy.
13. – Dlaczego płaczesz? – zapytali ją aniołowie.– Ktoś zabrał mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położył – odpowiedziała.
14. Następnie odwróciła się i zobaczyła stojącego Jezusa, ale Go nie poznała.
15. – Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz? – zapytał Jezus.– Panie, jeśli to ty Go wyniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go stamtąd wezmę – powiedziała Maria, myśląc, że to ogrodnik.
16. – Mario! – rzekł Jezus.– Rabbuni! (to znaczy: „Nauczycielu!”) – powiedziała Maria.