15. – Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go! – krzyczeli.– Mam ukrzyżować waszego króla?! – pytał Piłat.– Nie mamy żadnego króla oprócz cezara! – zawołali najwyżsi kapłani.
16. Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.
17. Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”).
18. Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie.
19. Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”.
20. Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzany po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta.
21. Kapłani jednak domagali się od Piłata:– Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”.
22. – Napisałem i koniec! – odrzekł Piłat.
23. Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części – dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości – bez szwów.
24. – Nie rozdzierajmy jej – mówili między sobą – ale rzućmy o nią losy. Zobaczymy, kto ją wygra.W ten sposób spełniło się proroctwo:„Rozdzielają między siebie moje ubraniai rzucają losy o moją tunikę”.Tak właśnie uczynili żołnierze.
25. A obok krzyża Jezusa stały: Jego matka, Jego ciotka – Maria (żona Kleofasa) i Maria z Magdali.
26. Gdy Jezus zobaczył matkę stojącą obok ucznia, który był Jego najbliższym przyjacielem, rzekł do niej:– To jest twój syn!
27. A do ucznia:– To jest twoja matka!I od tego momentu uczeń wziął ją do swojego domu.