10. – Nie chcesz ze mną rozmawiać? – dziwił się. – Czy nie wiesz, że mam prawo cię uwolnić albo ukrzyżować?
11. – Nie miałbyś nade Mną władzy, gdyby nie dano ci jej z góry – odrzekł Jezus. – Dlatego większy grzech popełnił ten, który oddał Mnie w twoje ręce.
12. Od tego momentu Piłat starał się uwolnić Jezusa, ale żydowscy przywódcy ostro się temu sprzeciwiali:– Jeśli go uwolnisz, nie będziesz przyjacielem cezara. Kto obwołuje się królem, występuje przecież przeciwko cezarowi.
13. Usłyszawszy to, Piłat znowu wyprowadził Jezusa na zewnątrz, sam zaś usiadł na fotelu sędziowskim, w miejscu zwanym Kamienny Bruk (po hebrajsku: „Gabbata”).
14. Było około południa, następnego dnia rozpoczynała się Pascha. Wtedy rzekł do zebranych:– Oto wasz król!
15. – Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go! – krzyczeli.– Mam ukrzyżować waszego króla?! – pytał Piłat.– Nie mamy żadnego króla oprócz cezara! – zawołali najwyżsi kapłani.
16. Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.
17. Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”).
18. Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie.
19. Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”.
20. Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzany po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta.
21. Kapłani jednak domagali się od Piłata:– Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”.
22. – Napisałem i koniec! – odrzekł Piłat.
23. Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części – dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości – bez szwów.