Nowy Testament

Jana 12:19-32 Słowo Życia (PSZ)

19. Faryzeusze zaś mówili między sobą:– Chyba nie da się już nic zrobić. Cały świat poszedł za Nim.

20. W tym czasie przybyli na święto pewni Grecy, aby oddać chwałę Bogu.

21. Podeszli do Filipa, pochodzącego z Betsaidy w Galilei, i prosili go:– Chcielibyśmy spotkać się z Jezusem.

22. Filip porozmawiał z Andrzejem i razem powiedzieli o tym Jezusowi.

23. – Nadszedł czas, abym Ja, Syn Człowieczy, został otoczony chwałą – odpowiedział im Jezus.

24. – Zapewniam was: Jeśli ziarno pszenicy wpada w ziemię i nie obumiera, pozostaje samo. Jeśli obumiera, przynosi obfity plon.

25. Kto kocha ziemskie życie, utraci je. Lecz kto nie przywiązuje wagi do życia na tym świecie, otrzyma życie wieczne.

26. Kto chce Mi służyć, niech idzie ze Mną. A tam, gdzie Ja będę, będzie i mój sługa. Mój Ojciec doceni bowiem tych, którzy Mi służą.

27. Teraz zaś przeżywam wielkie rozdarcie. Czy mam prosić: „Ojcze, uchroń Mnie przed tą chwilą”? Przecież właśnie z jej powodu przyszedłem na świat!

28. Ojcze, otocz swoje imię chwałą!Wówczas dał się słyszeć głos z nieba:– Już je otoczyłem chwałą i ponownie otoczę.

29. – Zagrzmiało! – powiedzieli niektórzy, słysząc ten głos.– To anioł przemówił – twierdzili inni.

30. – Ten głos odezwał się nie ze względu na Mnie, ale na was – odpowiedział Jezus.

31. – Nadszedł bowiem czas sądu nad światem. Teraz jego władca zostanie z niego wyrzucony.

32. A Ja, gdy zostanę podniesiony w górę, przyciągnę wszystkich do siebie.

Czytaj pełny rozdział Jana 12