33. Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”.
34. Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!
35. Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami.
36. Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział:– Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!
37. Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem.
38. On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał:– Czego szukacie?– Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg? – zapytali.
39. – Chodźcie i zobaczcie – odpowiedział Jezus.Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia.
40. Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra.
41. Odszukał on później Szymona i powiedział:– Znaleźliśmy Mesjasza! (to znaczy: „Chrystusa”).
42. I zaprowadził go do Jezusa, a On spojrzał na niego i rzekł:– Ty jesteś Szymon, syn Jana. Ale od teraz będziesz się nazywał Kefas (to znaczy: „Piotr” – „skała”).
43. Następnego dnia Jezus postanowił pójść do Galilei. Po drodze spotkał Filipa i rzekł do niego:– Chodź ze Mną.
44. Filip pochodził z Betsaidy, rodzinnego miasteczka Andrzeja i Piotra.
45. Spotkał on później Natanaela i powiedział mu:– Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i prorocy! To Jezus, syn Józefa z Nazaretu!
46. – Z Nazaretu?! – zdziwił się Natanael. – Czy stamtąd może pochodzić coś dobrego?– Sam się przekonaj! – odrzekł Filip.
47. Gdy zbliżali się do Jezusa, On zobaczył Natanaela i powiedział:– Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
48. – Skąd mnie znasz? – zdumiał się Natanael.– Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim spotkał cię Filip – odrzekł Jezus.
49. – Nauczycielu! Jesteś Synem Boga! Jesteś Królem Izraela!
50. – Wierzysz w to, ponieważ powiedziałem, że widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym? – odparł Jezus. – Ujrzysz jeszcze więcej!
51. Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego.