Nowy Testament

Jana 1:32-40 Słowo Życia (PSZ)

32. Jan kontynuował:– Widziałem Ducha, który zstąpił na Niego z nieba jak gołąb.

33. Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”.

34. Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!

35. Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami.

36. Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział:– Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!

37. Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem.

38. On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał:– Czego szukacie?– Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg? – zapytali.

39. – Chodźcie i zobaczcie – odpowiedział Jezus.Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia.

40. Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra.

Czytaj pełny rozdział Jana 1