12. Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mudało prawo stać się dziećmi Bożymi,
13. które narodziły się nie fizycznie– w wyniku namiętnościczy ludzkich planów – ale z Boga.
14. Słowo stało się ciałem i jako człowiekzamieszkało wśród nas.Ujrzeliśmy więc Jego chwałę – chwałę,jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna,pełnego łaski i prawdy.
15. Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi:– To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
16. Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask.
17. Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda.
18. Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn – Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
19. Żydowscy przywódcy z Jerozolimy wysłali do Jana Chrzciciela kapłanów i ich pomocników z pytaniem:– Kim właściwie jesteś?
20. Wtedy on jednoznacznie i dobitnie odpowiedział:– Nie jestem Mesjaszem!
21. – No to kim? Eliaszem? – pytali.– Nie.– To może prorokiem?– Też nie – odpowiedział Jan.
22. – Kim więc jesteś? Co mamy powiedzieć tym, którzy nas wysłali? Co możesz o sobie powiedzieć? – dopytywali go.
23. – Jak powiedział prorok Izajasz: „Jestem głosem wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę!” – odrzekł Jan.
24. Niektórzy wysłannicy, należący do ugrupowania faryzeuszy,
25. zapytali go:– Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
26-27. – Ja zanurzam tylko w wodzie – odparł Jan. – Lecz niebawem nadejdzie ktoś, kto już jest wśród was, ale na razie nie dał się wam poznać. Ja nie jestem nawet godzien zdjąć Mu butów!
28. Miało to miejsce po drugiej stronie Jordanu, w Betanii, gdzie Jan udzielał ludziom chrztu.