11. Żar słońca wysusza roślinę oraz jej kwiaty i szybko tracą one swoje piękno. Podobnie jest z bogatym człowiekiem – szybko przemija i nikt nie pamięta o jego sukcesach.
12. Szczęśliwy jest zaś człowiek, który opiera się pokusom. Jego wiara jest wypróbowana, o on sam otrzyma wieniec życia, przyrzeczony tym, którzy kochają Boga.
13. Doświadczając pokus, niech nikt nie mówi jednak: „To Bóg nakłania mnie do złego”. Bóg bowiem ani sam nie doświadcza pokus, ani też nikogo nie nakłania do czynienia zła.
14. Każdy jest bowiem kuszony przez tkwiące w nim pragnienia, które go nęcą i popychają do działania.
15. Pragnienia te prowadzą człowieka do grzechu, grzech zaś – do śmierci.
16. Nie dajcie się zatem, kochani przyjaciele, wprowadzić w błąd.
17. Wszystko, co jest dobre i doskonałe, pochodzi z nieba – od Boga, Stwórcy wszystkich gwiazd. O nigdy się nie zmienia i nic nie może przyćmić jego blasku.
18. To On, posyłając do nas słowo prawdy, zrodził nas do nowego życia, abyśmy stali się najlepszą częścią Jego stworzenia.
19. Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.
20. Gniewając się, człowiek nie czyni bowiem tego, co podoba się Bogu.
21. Wyrzućcie więc ze swojego życia wszelki brud oraz zło i z pokorą przyjmijcie zasadzone w was słowo Boże, które może doprowadzić was do zbawienia.
22. Wprowadzajcie je jednak w czyn, a nie bądźcie słuchaczami, którzy tylko udają, że słuchają.
23. Człowiek, który słucha słowa, ale nie wprowadza go w życie, przypomina bowiem kogoś, kto przegląda się w lustrze.
24. Popatrzy na siebie i odchodzi, zapominając, jak wygląda.