Nowy Testament

Hebrajczyków 5:1-7 Słowo Życia (PSZ)

1. Każdy najwyższy kapłan jest człowiekiem wybieranym po to, aby reprezentować innych ludzi przed Bogiem. Dlatego w ich imieniu składa Bogu dary i ofiary za grzechy.

2. Kapłan, sam będąc słabym człowiekiem, potrafi zrozumieć innych ludzi, którzy są nieświadomi i błądzą.

3. A składając ofiary, czyni to nie tylko za grzechy innych, ale i za własne.

4. Nie każdy jednak może być najwyższym kapłanem. Może nim zostać tylko ten, kto – podobnie jak Aaron – zostanie do tego powołany przez Boga.

5. Chrystus również nie przyznał sobie tej godności sam. Najwyższym kapłanem mianował Go bowiem sam Bóg, który powiedział do Niego:„Ty jesteś moim Synem,Ciebie dziś zrodziłem”.

6. W innym miejscu Pisma zwrócił się do Niego, mówiąc:„Jesteś kapłanem na wieki,na wzór Melchizedeka”.

7. Chrystus, będąc na ziemi, ze łzami w oczach głośno wołał do Boga, aby uratował Go od śmierci. I został wysłuchany – ze względu na swoje oddanie Bogu.

Czytaj pełny rozdział Hebrajczyków 5