6. Gdzieś w Piśmie napisane jest przecież:„Kim jest człowiek, że o nim pamiętasz?I kim syn człowieczy, że się o niego troszczysz?
7. Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,ukoronowałeś go czcią i chwałą,
8. wszystko złożyłeś u jego stóp”.Podporządkowanie „wszystkiego” człowiekowi oznacza, że nic nie pozostało poza zasięgiem jego władzy. Teraz jeszcze tego nie dostrzegamy,
9. ale widzimy Jezusa, który – na krótki czas – stał się „niewiele mniejszy od aniołów”. On, dzięki temu, że za nas umarł, został „ukoronowany czcią i chwałą”. Dzięki Bożej łasce, Chrystus doświadczył bowiem cierpienia za każdego człowieka na ziemi.
10. W ten sposób Bóg, który wszystko stworzył i do którego wszystko należy, doprowadził do chwały wiele swoich dzieci. Jezusa zaś, poprzez cierpienie, uczynił doskonałym przywódcą, dającym im zbawienie.
11. Chrystus i ci, których pojednał z Bogiem, mają jednego Ojca. Dlatego nie wstydzi się On nazwać ich swoimi braćmi, mówiąc:
12. „Opowiem moim braciomo wspaniałości Twojego imienia.Będę Cię wielbił wśród Twojego ludu”.
13. Powiedział również:„Będę Mu ufał”,a także„Oto Ja i dzieci,które dał Mi Bóg”.
14. Skoro Boże dzieci są ludźmi z krwi i kości, On również przybrał ludzkie ciało, aby umierając na krzyżu pokonać diabła, który miał władzę nad śmiercią.
15. W ten sposób wyzwolił tych, którzy przez całe życie byli zniewoleni strachem przed śmiercią.
16. Przyszedł On bowiem na świat nie po to, aby pomóc aniołom, ale potomkom Abrahama.