2. Wpatrujmy się w Jezusa, który jest początkiem i celem naszej wiary. On zgodził się ponieść haniebną śmierć na krzyżu, bo wiedział, jaka potem spotka Go radość. Teraz zaś zasiada w niebie, po prawej stronie Boga.
3. Pomyślcie jednak, jaką wrogość okazali Mu wcześniej grzeszni ludzie! I nie pozwólcie, aby cokolwiek zniechęciło was lub doprowadziło do upadku!
4. Przecież dotychczas, w walce z grzechem, nie musieliście przelewać ani kropli krwi.
5. Nie zapominajcie o wezwaniu, które Bóg skierował do was, jako do swoich dzieci:„Moje dziecko,gdy Pan wymierza ci karę,nie lekceważ tego.A gdy zwraca ci uwagę na grzech,nie załamuj się.
6. Pan bowiem karze wszystkich,których kocha,i dyscyplinuje tych,których uważa za swoje dzieci”.
7. Bądźcie cierpliwi, gdy Bóg wymierza wam karę, znaczy to bowiem, że postępuje z wami jak ze swoimi dziećmi. Czy istnieje dziecko, które jeszcze nigdy nie było ukarane przez swojego ojca?
8. Jeśli nigdy nie byliście karani przez Boga – a przecież dyscyplinuje On wszystkich wierzących – to znaczy, że nie jesteście Jego prawdziwymi dziećmi!