1. Prawo Mojżesza jest tylko zapowiedzią nadchodzącej rzeczywistości. Dlatego składane co roku ofiary nigdy nie będą w stanie w doskonały sposób oczyścić tych, którzy je przynoszą.
2. Gdyby to było możliwe, ludzie przestaliby je składać, bowiem przynosząc jedną ofiarę, raz na zawsze oczyściliby się z grzechów i nie mieliby już poczucia winy.
3. Jest jednak zupełnie inaczej – coroczne ofiary przypominają ludziom o popełnionych grzechach.
4. Niemożliwe jest bowiem, aby krew zwierząt ofiarnych mogła oczyścić ludzi z win.
5. Właśnie dlatego Chrystus, przychodząc na świat, powiedział:„Nie chciałeś ofiar ani darów,ale przygotowałeś mi ciało.
6. Nie zadowalały Cię ofiary całopalnei ofiary za grzechy.
7. Wtedy powiedziałem:Boże, oto przychodzę wypełnić Twoją wolę,zgodnie z tym, co mówi o Mnie Pismo”.
8. Chrystus powiedział, że wszystkie te ofiary – mimo że są składane zgodnie z przepisami Prawa Mojżesza – nie zadowalały Boga!
9. Następnie dodał: „Oto przychodzę wypełnić Twoją wolę”. Usunął więc pierwsze przymierze, aby ustanowić nowe.
10. Jezus Chrystus, wypełniając Bożą wolę, złożył siebie samego w ofierze. W ten sposób raz na zawsze pojednał nas z Bogiem!
11. Każdy kapłan codziennie sprawuje swoją służbę i wiele razy składa te same ofiary, które jednak nie są w stanie oczyścić kogokolwiek z grzechów.
12. Natomiast Chrystus złożył tylko jedną ofiarę i na zawsze zasiadł po prawej stronie Boga,
13. gdzie czeka, aż wszyscy wrogowie padną u Jego stóp.
14. Poprzez swoją jedną ofiarę na zawsze uczynił doskonałymi tych, których pojednał z Bogiem.
15. Potwierdza to również Duch Święty, mówiąc:
16. „Wkrótce zawrę z nimi nowe przymierze– mówi Pan.Moje prawa włożę w ich serca,i zapiszę je w ich umysłach.
17. I nie będę pamiętał o ich grzechachoraz złych czynach”.
18. Skoro grzechy zostały już odpuszczone, to ofiara za nie jest niepotrzebna.
19. Przyjaciele, dzięki przelanej krwi Jezusa mamy teraz dostęp do miejsca najświętszego!
20. Poprzez swoją śmierć, otworzył On bowiem przed nami drogę prowadzącą do życia i usunął zasłonę oddzielającą nas od miejsca najświętszego.
21. On jest najwyższym kapłanem domu Boga!
22. Przychodźmy więc do Boga ze szczerym sercem i pełnym zaufaniem. Nasze serca zostały bowiem oczyszczone ze zła, a ciała obmyte czystą wodą.
23. Nieugięcie oczekujmy spełnienia się naszej nadziei, bo Bóg zawsze dotrzymuje obietnic.
24. Troszczmy się o siebie nawzajem i zachęcajmy się do okazywania innym miłości oraz do dobrych czynów.
25. Nie opuszczajmy też naszych spotkań, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale dodawajmy sobie otuchy – tym bardziej, że widzimy zbliżający się dzień powrotu Pana.
26. Jeśli bowiem poznaliśmy Bożą prawdę, a dalej z rozmysłem grzeszymy, to nie ma już dla nas żadnej dodatkowej ofiary za grzechy, z której moglibyśmy skorzystać.
27. Pozostaje nam tylko oczekiwanie w strachu na Boży sąd i ogień, który pochłonie wrogów Boga.
28. Kto odrzucał Prawo Mojżesza, ponosił – bez litości – karę śmierci na podstawie zeznań dwóch lub trzech świadków.
29. Pomyślcie zatem, o ile surowsza kara spotka tego, kto podeptał ofiarę Syna Bożego, zlekceważył przelaną przez Niego krew przymierza, która pojednała Go z Bogiem, i znieważył Ducha obdarzającego łaską?
30. Wiemy dobrze, że Bóg powiedział:„To Ja wymierzam sprawiedliwośći to Ja odpłacam za zło”.Pismo mówi również:„Sam Pan osądzi swój lud”.
31. Straszna to rzecz wpaść w ręce żywego Boga!
32. Przypomnijcie sobie wcześniejsze czasy. Po tym, jak poznaliście Pana, musieliście zmagać się z wieloma trudnościami.
33. Byliście publicznie wyśmiewani, prześladowani i doświadczaliście tych samych cierpień, co inni wierzący.
34. Współczuliście uwięzionym i – pomimo utraty całego majątku – byliście pełni radości. Wiedzieliście bowiem, że w niebie macie o wiele wspanialszy i trwalszy skarb.
35. Nie porzucajcie więc waszego zaufania, bo zostanie ono nagrodzone.
36. Wytrwale wykonujcie wolę Boga, abyście otrzymali to, co obiecał. Pismo mówi bowiem:
37. „On już niedługo przyjdziei nie spóźni się”.Bóg powiedział również:
38. „Ten, który jest prawyi należy do Mnie,będzie żył dzięki wierze.Jeśli jednak odwróci się ode Mnie,straci Moją przychylność”.
39. My jednak nie należymy do tych, którzy odwracają się od Pana i ściągają na siebie zgubę. Przeciwnie, należymy do tych, którzy wierzą Mu i dostępują zbawienia.