Nowy Testament

Filemona 1:17-25 Słowo Życia (PSZ)

17. Jeśli więc darzysz mnie przyjaźnią, przyjmij Onezyma, jak mnie.

18. Jeżeli wyrządził ci jakąś szkodę lub jest ci coś winien, policz to na mój rachunek.

19. Oto moje własnoręczne zobowiązanie: „Ja, Paweł, ureguluję to”. Nie chciałbym jednak ci przypominać, że ty, Filemonie, też jesteś mi coś winien – mianowicie samego siebie.

20. Przyjacielu, wyświadcz mi więc tę przysługę i w imieniu Chrystusa spraw mi tę radość.

21. Piszę ten list, dobrze wiedząc, że spełnisz moją prośbę, a nawet zrobisz znacznie więcej.

22. Proszę, przygotuj dla mnie pokój. Mam bowiem nadzieję, że dzięki waszym modlitwom wkrótce zostanę wypuszczony z więzienia.

23. Pozdrawia cię Epafras, który – z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi – razem ze mną przebywa w więzieniu.

24. Pozdrowienia przesyłają ci również moi współpracownicy: Marek, Arystarch, Demas i Łukasz.

25. Niech nasz Pan, Jezus Chrystus, będzie blisko was i niech obdarza was swoją łaską!

Czytaj pełny rozdział Filemona 1