37. To właśnie Mojżesz powiedział Izraelitom: „Bóg powoła spośród was proroka podobnego do mnie”.
38. I to on był na pustyni pośrednikiem między aniołem, który przemawiał do niego na górze Synaj, a zgromadzeniem Izraela. Od niego otrzymał słowa dające życie – Boże Prawo, aby przekazać je również nam.
39. Lecz nasi przodkowie nie chcieli słuchać Mojżesza. Gdy na pewien czas ich opuścił, odrzucili go i zapragnęli wrócić do Egiptu.
40. Powiedzieli Aaronowi: „Zrób nam podobizny bogów! Niech nas poprowadzą z powrotem, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, który wyprowadził nas z Egiptu”.
41. Zrobili więc bożka, złożyli mu ofiarę i cieszyli się ze swojego dzieła.
42. Wtedy Bóg odwrócił się od nich i dopuścił, aby oddawali cześć gwiazdom na niebie. Opisane to jest w księdze jednego z proroków:„Izraelici! Czy to dla Mnie składaliście ofiarybędąc przez całe czterdzieści lat na pustyni?
43. Nie! Czciliście bożka Molocha w jego namiociei gwiazdę bożka Refana.Kłanialiście się figurom,które sami sobie zrobiliście.Dlatego pójdziecie w niewolę,daleko, aż za Babilon”.
44. Nasi przodkowie mieli na pustyni namiot przymierza, dowód obecności Boga – kontynuował Szczepan. – To On nakazał Mojżeszowi wykonać go dokładnie według przedstawionego wzoru.
45. Później pod wodzą Jozuego podbili oni ziemię narodów, które Bóg przed nimi wypędził. Wtedy wnieśli ten namiot do Kanaanu i mieli go aż do czasów króla Dawida.
46. Dawid cieszył się przychylnością Boga Jakuba i prosił Go o zgodę na wybudowanie dla Niego świątyni,
47. ale zrobił to dopiero Salomon.
48. Najwyższy Bóg nie mieszka jednak w świątyniach wzniesionych przez ludzi. Prorok Izajasz powiedział:
49. „Bóg mówi: Niebo jest moim tronem,a ziemia jedynie moim podnóżkiem.Jaki więc dom Mi zbudujecie?Jakie miejsce odpoczynku?