Nowy Testament

Dzieje 4:8-17 Słowo Życia (PSZ)

8. – Dostojni przywódcy naszego narodu! – odpowiedział Piotr, napełniony Duchem Świętym.

9. – Skoro przesłuchujecie nas dzisiaj z powodu dobrego czynu, dzięki któremu ten chory człowiek odzyskał zdrowie,

10. to wiedzcie – wy wszyscy i cały naród Izraela – że stoi on przed wami zdrowy dzięki mocy Jezusa Chrystusa z Nazaretu. Wy Go ukrzyżowaliście, ale Bóg wskrzesił Go z martwych.

11. To On jest tym, zapowiedzianym w Piśmie:„Kamieniem, odrzuconym przez budujących,który stał się kamieniem węgielnym,najważniejszym w całym budynku!”.

12. W nikim innym nie ma zbawienia! – dodał Piotr. – Bo nie dano ludziom na ziemi żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy uzyskać zbawienie.

13. Przywódcy zdumieli się na widok odwagi Piotra i Jana. Przypomnieli sobie, że są to ludzie prości oraz niewykształceni i rozpoznali, że to oni przebywali z Jezusem.

14. Jednak widok stojącego z nimi uzdrowionego człowieka zamknął im usta.

15. Polecili więc im opuścić salę obrad i naradzali się między sobą:

16. – Co z nimi zrobić? Nie możemy zaprzeczyć, że dokonali cudu. Wiedzą o tym już wszyscy mieszkańcy Jerozolimy.

17. Żeby jednak nie rozchodziło się to dalej, zabrońmy im rozmawiania z kimkolwiek o Jezusie.

Czytaj pełny rozdział Dzieje 4