12. W nikim innym nie ma zbawienia! – dodał Piotr. – Bo nie dano ludziom na ziemi żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy uzyskać zbawienie.
13. Przywódcy zdumieli się na widok odwagi Piotra i Jana. Przypomnieli sobie, że są to ludzie prości oraz niewykształceni i rozpoznali, że to oni przebywali z Jezusem.
14. Jednak widok stojącego z nimi uzdrowionego człowieka zamknął im usta.
15. Polecili więc im opuścić salę obrad i naradzali się między sobą:
16. – Co z nimi zrobić? Nie możemy zaprzeczyć, że dokonali cudu. Wiedzą o tym już wszyscy mieszkańcy Jerozolimy.
17. Żeby jednak nie rozchodziło się to dalej, zabrońmy im rozmawiania z kimkolwiek o Jezusie.
18. Wezwali ich więc ponownie i zakazali im mówić i nauczać o Jezusie.
19. – Sami oceńcie, co jest słuszne w oczach Boga! Powinniśmy słuchać was czy też Jego? – odrzekli Piotr i Jan.
20. – My nie możemy przestać mówić o tym, co sami widzieliśmy i słyszeliśmy od Jezusa.