Nowy Testament

Dzieje 23:28-35 Słowo Życia (PSZ)

28. Potem postawiłem go przed ich Wysoką Radą, żeby poznać stawiane mu zarzuty.

29. Stwierdziłem jednak, że oskarżenia dotyczą jakichś spornych kwestii z ich religijnego prawa, a nie czynu podlegającego karze śmierci lub więzienia.

30. Ponieważ dowiedziałem się o spisku na jego życie, niezwłocznie posłałem go do ciebie, informując jego oskarżycieli, że mają postawić mu zarzuty przed tobą”.

31. Nocą, zgodnie z rozkazem, żołnierze wyruszyli więc z Pawłem i odprowadzili go do Antipatris.

32. Sami wrócili rano do koszar, jeźdźcom zaś polecili odstawić go na miejsce.

33. Ci więc, po przybyciu do Cezarei, przekazali Pawła gubernatorowi i wręczyli mu list od dowódcy.

34. Przeczytawszy list, gubernator zapytał Pawła, z jakiej pochodzi prowincji. Gdy się zaś dowiedział, że jest z Cylicji, powiedział:

35. – Przesłucham cię, gdy przybędą twoi oskarżyciele.Następnie rozkazał pilnować go w celi pałacu Heroda.

Czytaj pełny rozdział Dzieje 23