13. – Po co płaczecie i ranicie mi serce? – odrzekł Paweł. – Przecież dla Jezusa, mojego Pana, gotów jestem nie tylko na więzienie w Jerozolimie, ale i na śmierć!
14. Nie mogąc go przekonać, ustąpiliśmy, mówiąc:– Niech się dzieje wola Pana!
15. Wkrótce potem spakowaliśmy się i wyruszyliśmy do Jerozolimy.
16. W drodze towarzyszyło nam kilku uczniów z Cezarei. Po przybyciu na miejsce, zatrzymaliśmy się u pewnego Cypryjczyka, Mnazona, jednego z pierwszych uczniów Jezusa.
17. Wierzący w Jerozolimie serdecznie nas przywitali.
18. Następnego dnia udaliśmy się z Pawłem na spotkanie z Jakubem, na które przyszli również wszyscy starsi kościoła w Jerozolimie.
19. Po przywitaniu, Paweł szczegółowo opowiedział im o tym, czego Bóg, poprzez jego pracę, dokonał wśród pogan.
20. Słysząc to, oddali chwałę Bogu. Potem powiedzieli mu jednak:– Posłuchaj, drogi przyjacielu! Wiele tysięcy tutejszych Żydów uwierzyło Jezusowi, a wszyscy oni nadal skrupulatnie przestrzegają Prawa Mojżesza.
21. Słyszeli jednak, że ty wzywasz Żydów mieszkających wśród pogan do odrzucenia Prawa – do rezygnacji z dokonywania obrzędu obrzezania i nieprzestrzegania naszych zwyczajów.
22. Jak więc powinniśmy teraz postąpić? Na pewno przecież dowiedzą się o twoim przybyciu.