Nowy Testament

Dzieje 19:2-14 Słowo Życia (PSZ)

2. – Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? – zapytał ich.– Nawet nie słyszeliśmy o Duchu Świętym! – odpowiedzieli mu.

3. – To jaki chrzest przyjęliście?– Chrzest Jana Chrzciciela – powiedzieli.

4. – Jan zanurzał ludzi w wodzie na znak opamiętania, wzywając ich, aby uwierzyli w Tego, który przyjdzie po nim, czyli w Jezusa – wyjaśnił Paweł.

5. Gdy tylko o tym usłyszeli, zaraz dali się zanurzyć w imię Jezusa.

6. Paweł położył na nich ręce, a wtedy zstąpił na nich Duch Święty i zaczęli mówić obcymi językami i prorokować.

7. A grupa ta liczyła około dwunastu mężczyzn.

8. Następnie Paweł poszedł do synagogi i przez trzy miesiące śmiało nauczał w niej o królestwie Bożym.

9. Ale niektórzy stawiali opór. Zamiast się opamiętać, publicznie wyśmiewali drogę Pana. Paweł odszedł więc od nich, zabierając ze sobą wierzących. Odtąd codziennie przemawiał w szkole Tyrannosa.

10. Trwało to dwa lata, aż wszyscy mieszkańcy prowincji Azja, zarówno Żydzi, jak i poganie, usłyszeli słowo Pana.

11. A Bóg dokonywał przez Pawła niezwykłych cudów.

12. Nawet chusty i części jego odzieży kładzione na chorych powodowały uzdrowienie lub uwolnienie od demonów.

13. Tymczasem jacyś wędrowni żydowscy egzorcyści próbowali uwalniać ludzi od demonów, powołując się na imię Jezusa. Mówili:– Rozkazuję ci, demonie, przez Jezusa, którego głosi Paweł!

14. Robiło to siedmiu synów Skewasa, żydowskiego najwyższego kapłana.

Czytaj pełny rozdział Dzieje 19