18. Byli wśród nich filozofowie ze szkoły epikurejskiej i stoickiej, którzy rozmawiali między sobą:– O czym ten gaduła chce nam powiedzieć?– Chyba głosi jakieś nowe bóstwa – mówili drudzy, Paweł mówił bowiem o Jezusie i zmartwychwstaniu.
19. Zabrali więc go na Areopag i spytali:– Możesz nam wyjaśnić, jaką to nową religię głosisz?
20. Wkładasz nam bowiem do głowy jakieś niesłychane historie.
21. A wszyscy Ateńczycy i przybysze poświęcają większość czasu na dyskusje i słuchanie nowych wieści.
22. Paweł stanął więc pośrodku Areopagu i przemówił:– Ateńczycy! Zauważyłem, że jesteście bardzo religijni.
23. Spacerując po mieście i oglądając wasze ołtarze, natknąłem się nawet na ołtarz poświęcony „Nieznanemu Bogu”. Właśnie o tym Bogu, którego czcicie nie znając Go, chcę wam dziś opowiedzieć.
24. On stworzył cały świat i wszystko, co na nim istnieje. Jest Panem nieba i ziemi, więc nie mieszka w ziemskich świątyniach!
25. On nie potrzebuje żadnej pomocy od ludzi, bo to On sam daje nam życie, sprawia, że oddychamy, i obdarza nas wszystkim, czego potrzebujemy.
26. To dzięki Niemu wszyscy ludzie na świecie wzięli początek od jednego człowieka. On też rozmieścił na całej ziemi narody, wyznaczając im czas i miejsce.
27. Uczynił tak, aby ludzie szukali Go, choćby po omacku, i znajdowali – bo On jest blisko każdego z nas.
28. W Nim bowiem istniejemy, żyjemy i poruszamy się! Jak to ujął jeden z waszych poetów: „Jesteśmy z Jego rodu”.
29. A skoro jesteśmy z rodu Boga, nie powinniśmy sądzić, że jest On podobny do bożka ze złota, srebra lub kamienia, wykonanego według ludzkiego pomysłu.