Nowy Testament

Dzieje 14:1-11 Słowo Życia (PSZ)

1. W Ikonium apostołowie również udali się do synagogi. Dzięki ich nauczaniu mnóstwo Żydów i pogan uwierzyło Jezusowi.

2. Ale niektórzy Żydzi odrzucili dobrą nowinę i zbuntowali przeciwko nim także pogan.

3. Mimo to Paweł i Barnaba zostali tam na dłużej i odważnie mówili o Panu. On zaś dokonywał przez nich wielu cudów, potwierdzając, że to, co mówią o Jego łasce, jest prawdą.

4. Z tego powodu miasto podzieliło się: jedni byli po stronie żydowskich przywódców, drudzy – po stronie apostołów.

5. Gdy jednak Paweł i Barnaba dowiedzieli się, że niektórzy poganie oraz Żydzi, wraz z miejscowymi przywódcami, chcą ich znieważyć a potem – obrzucając kamieniami – zabić,

6. szybko uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe,

7. gdzie dalej głosili dobrą nowinę.

8. W Listrze mieszkał pewien człowiek, który od urodzenia miał sparaliżowane nogi i nie mógł chodzić.

9. Bardzo dokładnie słuchał słów Pawła. Ten zaś zauważył go i dostrzegł w nim wiarę potrzebną do uzdrowienia.

10. Zawołał więc do niego:– Wstań na nogi!Chory zaś dosłownie podskoczył i natychmiast zaczął chodzić.

11. Wtedy zgromadzone tłumy, na widok czynu Pawła, zaczęły krzyczeć po likaońsku:– Pod postacią tych ludzi nawiedzili nas bogowie!

Czytaj pełny rozdział Dzieje 14