5. Gdy znaleźli się w Salaminie, głosili słowo Boże w tamtejszych synagogach. A mieli ze sobą do pomocy Jana Marka.
6. Głosząc dobrą nowinę, przeszli całą wyspę i dotarli do Pafos. Tam natknęli się na niejakiego Bar-Jezusa, maga, który był fałszywym żydowskim prorokiem.
7. Należał on do otoczenia zarządcy Sergiusza Pawła, człowieka bardzo rozsądnego. Ten zaprosił do siebie Barnabę i Szawła, chcąc posłuchać słowa Bożego.
8. Ale Bar-Jezus – zwany też Elimasem – starał się nie dopuścić do nawrócenia zarządcy.
9. Wówczas Szaweł – znany później jako Paweł – napełniony Duchem Świętym, spojrzał mu prosto w oczy i rzekł:
10. – Synu diabła, przesiąknięty podstępem i oszustwem! Wrogu prawości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana?
11. Oto On sam cię ukarze i zostaniesz na pewien czas porażony ślepotą!Natychmiast stracił wzrok i miotał się po omacku, szukając kogoś, kto by go mógł poprowadzić.
12. Widząc, co się stało, zarządca uwierzył w Jezusa, zdumiony mocą nauki Pana.
13. Potem Paweł i jego towarzysze odpłynęli z Pafos i przybili do portu Perge w Pamfilii. Tam Jan Marek odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy.
14. Oni natomiast udali się dalej do Antiochii w Pizydii. W szabat poszli do synagogi na nabożeństwo,
15. gdzie po odczytaniu fragmentów z Prawa Mojżesza i pism proroków przełożeni synagogi zaproponowali im:– Przyjaciele! Jeśli macie dla nas jakieś słowo zachęty, to mówcie!
16. Wtedy Paweł wstał i dał ręką znak, że zaczyna:– Drodzy Izraelici i wy wszyscy, którzy macie respekt dla Boga!
17. Bóg Izraela wybrał naszych przodków i wyciągnął do nich rękę, w cudowny sposób wyprowadzając ich z niewoli egipskiej.
18. Potem, przez blisko czterdzieści lat, znosił ich na pustyni.
19. Wytępił także siedem plemion ziemi Kanaan i dał ten kraj Izraelowi.
20. Trwało to około czterysta pięćdziesiąt lat. Następnie dawał im przywódców, aż do czasów proroka Samuela.
21. Wtedy Izrael zażądał od Boga króla. Dał im więc na czterdzieści lat króla Saula, syna Kisza, pochodzącego z pokolenia Beniamina.
22. Potem jednak odrzucił go i powołał króla Dawida, o którym powiedział:„Znalazłem Dawida, syna Jessego,człowieka bliskiego memu sercu.On wypełni wszystkie moje zamiary”.