Nowy Testament

Dzieje 1:6-18 Słowo Życia (PSZ)

6. Innym razem, gdy spotkali się z Jezusem, zapytali Go:– Panie, czy teraz wyzwolisz Izrael i przywrócić nasze królestwo?

7. – Nie musicie znać czasu i daty. Mój Ojciec ma władzę nad wszystkim i to On je ustalił – odpowiedział.

8. – Wy otrzymacie moc Ducha Świętego, gdy zstąpi na was, i będziecie opowiadać o mnie innym ludziom. Najpierw w Jerozolimie i całej Judei, później w Samarii, a potem wyruszycie aż po krańce ziemi.

9. Po tych słowach wzniósł się na oczach uczniów i zniknął w obłoku.

10. A gdy wpatrywali się za Nim w niebo, nagle stanęli przy nich dwaj ubrani na biało mężczyźni,

11. którzy zapytali:– Galilejczycy! Po co tak stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten sam Jezus, zabrany od was do nieba, pewnego dnia powróci w taki sam sposób, w jaki widzieliście Go odchodzącego.

12. Działo się to na Górze Oliwnej, oddalonej od Jerozolimy o kilometr. Apostołowie wrócili do miasta

13. i zebrali się w swoim pokoju na piętrze. Byli tam: Piotr, Jan, Jakub, Andrzej, Filip, Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Jakub – syn Alfeusza, Szymon Gorliwy i Juda – syn Jakuba.

14. Wszyscy oni, razem z kobietami oraz Marią – matką Jezusa, i Jego braćmi, nieustannie spędzali czas na wspólnej modlitwie.

15. Gdy pewnego razu zebrało się około stu dwudziestu wierzących, Piotr wstał i rzekł:

16. – Przyjaciele! Musiało się wypełnić proroctwo Pisma, które Duch Święty, poprzez króla Dawida, wypowiedział o Judaszu. To on doprowadził do aresztowania Jezusa,

17. bo był jednym z nas, apostołów, i miał udział w tej służbie.

18. On to, za pieniądze splamione krwią, kupił pole. A potem zabił się, spadając głową w dół. Spotkał go straszny koniec: pękł na pół a jego wnętrzności wypłynęły na zewnątrz.

Czytaj pełny rozdział Dzieje 1