8. Ubrano ją w suknię z czystego, lśniącego lnu,którym są prawe czyny świętych”.
9. Wtedy anioł powiedział do mnie:– Zapisz: „Szczęśliwi są ci, których zaproszono na weselną ucztę Baranka”. To prawdziwe słowa samego Boga – wyjaśnił.
10. Wtedy padłem mu do nóg, chcąc oddać mu cześć, ale on rzekł:– Nie czyń tego! Ja także jestem tylko sługą Boga, podobnie jak ty i inni wierzący, którzy – natchnieni przez Ducha – opowiadają ludziom o Jezusie. Cześć należy się tylko Bogu!
11. Potem zobaczyłem otwarte niebo, a w nim – białego konia. Dosiadał go Ten, który jest wierny oraz prawdziwy: sprawiedliwy Sędzia i Wojownik.