4. Wtedy dwudziestu czterech starszych, razem z czterema istotami, upadło na twarz i pokłoniło się Bogu, który siedzi na tronie. Czyniąc to, powiedzieli:„Amen! Alleluja!”.
5. Wówczas od tronu dobiegł głos, mówiący:„Chwalcie naszego Boga,wszyscy wy,którzy Mu służyciei macie dla Niego respekt,niezależnie od tego,kim jesteście!”.
6. I znów usłyszałem głos wielkiego tłumu, przypominający szum morza lub huk piorunów:„Alleluja! Wszechmocny Bóg,nasz Pan, objął władzę!
7. Cieszmy się więc i radujmy,oddając Mu cześć!Nadszedł bowiem czas wesela Baranka,a Jego narzeczona jest już gotowa.
8. Ubrano ją w suknię z czystego, lśniącego lnu,którym są prawe czyny świętych”.
9. Wtedy anioł powiedział do mnie:– Zapisz: „Szczęśliwi są ci, których zaproszono na weselną ucztę Baranka”. To prawdziwe słowa samego Boga – wyjaśnił.