Nowy Testament

Apokalipsa 12:1-11 Słowo Życia (PSZ)

1. Potem na niebie ukazał się niezwykły obraz: Kobieta, której ubraniem było słońce, podnóżkiem – księżyc, a wieńcem okrywającym głowę – dwanaście gwiazd.

2. Oczekiwała ona dziecka i krzyczała z bólu, czekając na poród.

3. Nagle na niebie pojawił się kolejny obraz: Ogromny czerwony smok o siedmiu głowach i dziesięciu rogach. Na każdej głowie miał koronę.

4. Swoim ogonem zmiótł z nieba jedną trzecią gwiazd i zrzucił je na ziemię. Następnie stanął przed kobietą, aby pożreć jej dziecko, gdy tylko je urodzi.

5. I urodziła Syna, który będzie potężnym przywódcą, rządzącym wszystkimi narodami. Chłopiec ten został zabrany do Boga, przed Jego tron.

6. Kobieta zaś uciekła na pustynię, gdzie Bóg przygotował jej schronienie, w którym będzie mogła bezpiecznie przebywać przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

7. Potem wybuchła w niebie wojna. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem oraz jego aniołami.

8-9. Potężny smok przegrał jednak walkę i musiał opuścić niebo. Razem ze swoim aniołami został strącony na ziemię. Smok ten, zwany diabłem oraz szatanem, jest tym pradawnym wężem, który od samego początku zwodził cały świat.

10. I usłyszałem z niebios donośny głos, mówiący:„Teraz nadszedł czas zbawienia!Bóg okazał swoją potęgę i objął władzę,a Jego Mesjasz zaczął panować.Strącony został natomiast ten,który dniem i nocą oskarżał wierzących,i krytykował ich przed Bogiem.

11. Oni jednak pokonali godzięki przelanej krwi Barankai dzięki temu, że przekazywali innym prawdę,oraz byli gotowi oddać za nią życie.

Czytaj pełny rozdział Apokalipsa 12