7. i – dzięki mocy od Boga – mówiliśmy im prawdę. Nasza prawość służyła nam jako broń – zarówno do ataku, jak i do obrony.
8. Służymy bowiem Bogu bez względu na reakcję ludzi. Jedni nas chwalą, inni krytykują; jedni gardzą nami, inni okazują nam szacunek. Jedni twierdzą, że jesteśmy kłamcami, inni – że mówimy prawdę.
9. Jedni nas nie znają, inni wiedzą kim jesteśmy. Często ocieramy się o śmierć, a jednak żyjemy; ponosimy różne kary, a jednak uchodzimy z życiem.
10. Mamy powody do smutku, ale zawsze jesteśmy pełni radości. Jesteśmy biedni, ale dajemy innym bogactwo. Niczego nie posiadamy, ale stać nas na wszystko!
11. Drodzy przyjaciele z Koryntu! Otworzyliśmy przed wami nasze serca i jesteśmy wobec was zupełnie szczerzy.
12. Kochamy was, nie jesteśmy jednak pewni, czy wy odwzajemniacie naszą miłość.
13. Mówię więc jak do własnych dzieci: Okażcie nam waszą miłość!
14. Nie wiążcie się z niewierzącymi. Co wspólnego ma bowiem prawość z nieprawością? Albo światło z ciemnością?
15. Jak może panować zgoda między Chrystusem i szatanem? Co wspólnego ma wierzący z niewierzącym?