Nowy Testament

2 Koryntian 11:28-33 Słowo Życia (PSZ)

28. Poza tym wszystkim, zawsze towarzyszy mi troska o kościoły.

29. Jeśli ktoś opada z sił, ja również słabnę. Jeśli ktoś upada, płonę ze wstydu.

30. Jeżeli więc już naprawdę mam się czymś chwalić, to niech to będą moje słabości.

31. Bóg – Ojciec Jezusa Chrystusa, naszego Pana – któremu należy się wieczna chwała, wie, że nie kłamię.

32. W Damaszku, gubernator podległy królowi Aretasowi postawił straże w bramach miasta i kazał mnie aresztować,

33. lecz udało mi się uciec – spuszczono mnie bowiem w koszu przez otwór w murze otaczającym miasto.

Czytaj pełny rozdział 2 Koryntian 11