23. Nagromadzę na nich nieszczęścia, przeciw nim użyję Moje strzały.
24. Gdy będą wycieńczeni głodem, strawieni gorączką i jadowitą zarazą – wtedy pośle na nich ząb zwierząt, wraz z żądłem tych, co pełzają w prochu.
25. Z zewnątrz będzie tępił miecz młodzieńca, jak i dziewicę, niemowlę wraz z sędziwym mężem – natomiast w domach trwoga.
26. Mógłbym powiedzieć: Zmiotę ich, zgładzę o nich pamięć wśród ludzi,
27. gdybym się nie wzdrygał przed złością wroga, aby się przypadkiem nie podnieśli ich ciemiężcy oraz nie powiedzieli: Górą nasza ręka, a nie, że WIEKUISTY wszystko to uczynił.
28. Bowiem to naród pozbawiony roztropności i nie ma w nich rozsądku.
29. Gdyby byli mądrzy, zastanowiliby się nad tym i zrozumieli swój koniec.
30. Jakże ktoś mógłby gonić tysiąc z nich, a we dwóch przepędzać dziesięć tysięcy, gdyby ich Obrońca nie zaprzedał nie wydał ich WIEKUISTY?