10. Dawać dawaj mu i niech nie będzie niechętne twoje serce, kiedy mu będziesz dawał; bowiem za to pobłogosławi cię WIEKUISTY, twój Bóg, we wszystkich twoich sprawach oraz w każdym przedsięwzięciu twojej ręki.
11. Ponieważ nie zabraknie ubogich na ziemi, dlatego ci rozkazuję, mówiąc: Otwierać otwieraj twoją rękę twojemu bratu, twojemu biednemu i ubogiemu na twej ziemi.
12. Jeżeli był ci sprzedany twój brat, Ebrejczyk, to niech ci służy sześć lat, a siódmego roku wypuścisz go od siebie na wolność.
13. Zaś gdy go puścisz od siebie wolno nie puszczaj go z niczym.
14. Wyposażyć wyposażysz go z twoich trzód, z twojego klepiska i z twojej tłoczni; udzielisz mu z tego, czym cię pobłogosławił WIEKUISTY, twój Bóg.
15. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi Micraim, a WIEKUISTY, twój Bóg, cię wyzwolił; dlatego dzisiaj ci to nakazuję.
16. Gdyby ci jednak powiedział: Nie pójdę od ciebie dlatego, że cię umiłował twój dom, i jest mu dobrze przy tobie
17. wtedy weźmiesz szydło i przekłujesz mu ucho do drzwi, więc będzie on twoim sługą na zawsze; tak też uczynisz twojej służebnicy.
18. Niech ci się to nie okaże trudnym, że masz go puścić od siebie wolno, gdyż przez sześć lat zasłużył u ciebie na podwójną płacę najemnika.
19. Z wszelkiego pierworodnego, które się urodzi z twego bydła, albo z twojej trzody samce poświęcisz WIEKUISTEMU, twojemu Bogu; nie użyjesz do pracy twojego pierworodnego byka, ani nie będziesz strzygł twoich pierworodnych owiec.
20. Będziesz je jadał corocznie przed obliczem WIEKUISTEGO, twojego Boga ty i twój dom na miejscu, które WIEKUISTY wybierze.
21. Zaś jeśli by była na nim wada, jeśli by było chromym, albo ślepym, albo z jakąkolwiek złą wadą nie zarzynaj go WIEKUISTEMU, twojemu Bogu.
22. Może je jeść w twoich bramach; zarówno czysty jak i nieczysty; jak sarnę albo jelenia.