45. Pośród ludów uczyniłeś nas podmiotem oraz przedmiotem wstrętu.
46. Otwierali na nas usta wszyscy nasi wrogowie.
47. Naszym działem były trwoga i dół, spustoszenie oraz zniszczenie.
48. Potoki wód wylewa moje oko nad spustoszeniem córy mojego ludu.
49. Moje oko wycieka i nie ustaje, bo nie znajduje wytchnienia,
50. dopóki WIEKUISTY nie spojrzy z Nieba i się nie przyjrzy.
51. Łza mojego oka dręczy mą duszę z powodu wszystkich cór mojego ludu.
52. Ścigali, moi wrogowie ścigali mnie bez przyczyny jak ptaka.
53. W dole zadławili me życie i zatoczyli na mnie kamień.
54. Wody wezbrały nad mą głową, zatem sądziłem, żem zginął.
55. Z najgłębszego dołu wzywałem Twojego Imienia WIEKUISTY.
56. Usłyszałeś mój głos, więc nie zatulaj Twojego ucha przed westchnieniem i moim krzykiem.
57. W dniu w którym Cię wołałem byłeś bliskim, powiedziałeś: Nie obawiaj się.
58. Prowadziłeś, Panie, sprawę mej duszy i wybawiłeś moje życie.
59. Spojrzałeś, WIEKUISTY, na moją krzywdę uczyń mi oczyszczenie z zarzutów.
60. Widziałeś całą ich zawziętość i wszystkie ich zamysły przeciw mnie.